مولای من

ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﻟﯿﻠﯽ ﻭ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺷﻮﯾﻢ،ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﻣﮕﻮ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﮐﻮ ! ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﮐﻮ ! ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﺑﯿﺎ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﯼ ﻫﻢ،ﺭﺍﺯ ﺩﻝ ﮔﻮﯾﯿﻢ

ﺍﮔﺮ ﻣﻮﯾﺖ ﭼﻮ ﺭﻭﺯﻡ ﺷﺪ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ،ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﺩﺭ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﻪ ﮔﻠﮕﺸﺖ ﻧﮕﻪ ﺑﮕﺸﺎ

ﺧﺮﺍﺑﻢ ﮐﻦ ! ﺧﺮﺍﺏ ! ﺁﺑﺎﺩﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻭﺍﻧﻔﺴﺎﯼ ﺣﺴﺮﺕ ﺯﺍﯼ ﺑﯽ ﻓﺮﺩﺍ

ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﻏﻢ ﻣﺪﻩ،ﺷﮑﺮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﭼﻪ ﺑﺸﮑﻦ ﺑﺸﮑﻨﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻓﻠﮏ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺳﺮﻣﺴﺘﺎﻥ

ﺗﻮ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺸﮑﻨﯽ،ﻧﺸﮑﺴﺘﻦ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﺳﻼﻡ ﺍﯼ ﻏﻢ ! ﺳﻼﻡ ﺍﯼ ﻫﻤﺰﺑﺎﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﻝ

ﺑﯿﺎ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻦ،ﻫﻤﺨﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ

ﺑﮕﻮ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﻤﻨﺪﺭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺁﺗﺶ ﻧﻤﯽ ﺳﻮﺯﺩ

ﺗﻮ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﮐﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ،ﮔﺮﻣﯽ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ